Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη ωμότητες, αίμα και βία. Πολέμους, διωγμούς, σφαγές. Σε περιόδους κρίσης η βία γίνεται καθημερινότητα.
Η βία έχει πολλές μορφές, που όλες αποσκοπούν στην εξόντωση της ζωής. Βία είναι ο πόλεμος, αλλά βία είναι – και σε καιρό ειρήνης- ο θάνατος εκατομμυρίων ανθρώπων από την πείνα, το να μην έχεις επαρκή ιατροφαρμακευτική φροντίδα ή πόσιμο νερό, το να μην έχεις δουλειά, το να περπατάς σε δρόμους γεμάτους σκουπίδια και να συναντάς ανθρώπους που κοιμούνται στα παγκάκια. Και μήπως μπορεί κανείς να αρνηθεί πως δεν είναι βία η φτώχεια, η εξαθλίωση, η αναγκαστική μετανάστευση των νέων, τα χημικά και τα δακρυγόνα;
Η βία επιβάλλεται χωρίς επιχείρημα και είναι επινόηση της εξουσίας. Είναι παραλογισμός η αναφορά στη βία σαν ένα φυσικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου.
Πώς ανατρέπεται λοιπόν αυτό;
Οι αλλαγές στην κοινωνία γίνονται πρωτίστως στις συνειδήσεις. Και από τη στιγμή που αρχίζουμε να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά και να σεβόμαστε τον άνθρωπο, στρατευόμαστε – με τη δική μας ελεύθερη βούληση – σε έναν κοινωνικό ακτιβισμό που θα δώσει καρπούς όταν οι συνθήκες ωριμάσουν.
Η ένοπλη βία δεν είναι ούτε λύση ούτε διέξοδος. Ενέχει το στοιχείο της εκτροπής από το διάλογο και της αποσιώπησης επιχειρημάτων, που περισσότερο αφανίζονται από τις εκρήξεις και τους πυροβολισμούς παρά αναδεικνύονται.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε καμιά μελλοντική κοινωνία αν δεν αρχίσουμε να τη χτίζουμε από τώρα, με τα χαρακτηριστικά της ισότητας, της δικαιοσύνης και την παραγωγή πλούτου να πηγαίνει στην κοινωνία με στόχο τον άνθρωπο και την ευτυχία του.
Σίγουρα δεν είναι εύκολη δουλειά !
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση αφιέρωμα στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που έγινε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας για να φωνάξει ένα μεγάλο ΟΧΙ στην ΒΙΑ.
Για περισσότερες φωτογραφίες επισκεφθείτε την επίσημη σελίδα του σχολείου μας στο facebook πατώντας εδώ.